|
Sinterklaas en de computerpiet 'Krijgen we alles op tijd klaar?' vraagt Sinterklaas aan de hoofdpiet. 'Maar natuurlijk Sinterklaas. We zijn goed op schema. We hebben nog een maand voordat we vertrekken naar Nederland.' 'Zijn alle brieven met de verlanglijstjes van de kinderen binnen?' 'Nog niet allemaal Sint. De computerpiet krijgt nog mailtjes met verlanglijstjes.' 'Wordt alles in het Grote Boek geschreven?' vraagt Sinterklaas. 'Ja, de pieten zijn er druk mee bezig.' 'Mooi, mooi. Ik ga straks bij iedereen even kijken. Maar eerst ga ik een middagdutje doen. Ik ben tenslotte al op leeftijd.' De computerpiet leest een voor een de mailtjes die de kinderen sturen. Hij print ze allemaal uit. De stapel wordt almaar groter en groter. Straks zal hij ze naar de pieten brengen die alles in het Grote Boek schrijven. Ineens heeft de computerpiet een geweldig idee. Wat als het Grote Boek gewoon op de computer staat? Dat is toch veel handiger en scheelt een hoop papier. Sinterklaas drukt op een paar toetsen. En hij ziet meteen wat Bas of Marjolein op hun verlanglijstje hebben staan. Dat hij daar niet eerder aan heeft gedacht. Van enthousiasme maakt hij een rondedans in de kamer. 'Nou, nou, wat ben jij vrolijk. Heb je een grote prijs gewonnen?' vraagt Sinterklaas als hij de kamer binnen stapt van de computerpiet. 'Nee Sinterklaas. Maar het is nog veel beter.' Sinterklaas lacht en zegt: 'Je maakt mij wel heel nieuwsgierig. Kom op vertel.' 'Ik heb een geweldig idee. We zetten het Grote Boek op de computer.' Sinterklaas krabt achter zijn oren en kijkt piet verbaasd aan. Is de computerpiet overwerkt vraagt hij zich af? 'Ja Sinterklaas. Dat is veel makkelijker voor u. Als u bijvoorbeeld wilt weten wat Bas uit Amsterdam op zijn verlanglijstje heeft staan. Dan kunt u dat meteen zien op het scherm als u een paar toetsen indrukt. En het bespaart een hoop papier.' 'Oh ik begrijp het. Maar daar begin ik niet aan. Ik weet niets van computers. En de kinderen weten dat Sinterklaas altijd het Grote Boek bij zich heeft.' 'De kinderen hebben tegenwoordig allemaal een computer.' 'Nou, dat kan wel zo zijn. Maar ik begin er niet aan.' 'Sinterklaas, denkt u er alstublieft over na. Ik kan u computerles geven. U zult zien het is heel makkelijk.' 'Goed dan. Ik zal erover nadenken. En het met de hoofdpiet bespreken.' De volgende dag brengen Sinterklaas en de hoofdpiet een bezoek aan de computerpiet. 'Ik heb er over nagedacht. We gaan het proberen. Je mag van mij alles wat in het Grote Boek staat op de computer invoeren. En de hoofdpiet en ik willen computerles,' zegt Sinterklaas. 'Krijg je alles nog op tijd klaar. Je hebt nog maar een maand om alle namen in de computer in te voeren?' vraagt de hoofdpiet. 'Maak je geen zorgen. Ik zet alle pieten die met computers kunnen omgaan aan het werk,' zegt de computerpiet. Na een week is het dan zover. Het Grote Boek staat op de computer. Sinterklaas en de hoofdpiet kijken gespannen naar het beeldscherm. De computerpiet zit rechtop van trots op zijn bureaustoel. 'Let op. Ik druk nu op een toets en dan zien jullie een foto van het Grote Boek,' zegt hij. 'Ja warempel. Dat is mijn Grote Boek,' zegt Sinterklaas. 'Ja Sinterklaas dat is hem,' zegt de hoofdpiet. 'Nu hoeft u alleen maar eventjes op te zoeken wat Marjolein of Bas op hun verlanglijstje hebben staan,' zegt de computerpiet. 'Dan moet je mij maar eens laten zien hoe dat gaat,' zegt Sinterklaas en schuift een stoel bij. De hoofdpiet pakt ook een stoel. En zo zitten ze een hele middag naar het scherm te turen en toetsen in te drukken. 'Ik vind het geweldig,' zegt de hoofdpiet. 'Ja, ja, het is toch wel handig. Maar ik weet het nog niet zeker,' zegt Sinterklaas. De hoofdpiet zit nu dagelijks achter de computer. Hij drukt op een toets en daar is Marjolein uit Haarlem. Ze wil een barbiepop van Sinterklaas. En Bas, Anna, Sanna, Flip en nog veel meer namen. In een seconde ziet de hoofdpiet wat hun verlanglijstjes zijn. 'Wat is het toch bijzonder en makkelijk,' denkt hij. Maar dan gebeurt er iets vreemds. De hoofdpiet typt de naam Niels in. Het computerscherm blijft leeg. Hij probeert nog een andere naam. Maar er gebeurt niets. De computerpiet komt kijken wat er aan de hand is. Hij probeert van alles. Maar wat hij ook doet, het beeldscherm blijft leeg. 'Ik weet niet wat je hebt gedaan maar ik ben bang dat je alles gewist hebt,' zegt de computerpiet. 'Alles gewist. Maar dat is een ramp. Nog een paar dagen en dan gaan we naar Nederland.' Het zweet breekt de hoofdpiet van alle kanten uit. 'We hebben in het echte Grote Boek geen namen en verlanglijstjes meer bijgeschreven. Alles hebben we op de computer gezet. Nu krijgen een heleboel kinderen geen cadeautjes dit jaar,' stamelt de hoofdpiet. 'Je moet het aan Sinterklaas vertellen.' 'Er zit niets anders op. Wat zal hij kwaad zijn,' zegt de hoofdpiet. 'Sinterklaas, sinterklaas! Alles is weg, gewist. De verlanglijstjes van de kinderen. Allemaal foetsie,' zegt de hoofdpiet als hij de kamer van Sinterklaas binnenstormt. 'Ho, ho, rustig aan. Je had wel even kunnen kloppen.' 'Oh ja, sorry Sinterklaas.' 'Ga eens even rustig zitten man. Je bent helemaal buiten adem. En vertel alles rustig.' De hoofdpiet haalt diep adem en vertelt wat er allemaal fout gegaan is met de computer. Sinterklaas fronst zijn wenkbrauwen en het is minutenlang stil. De hoofdpiet schrikt als Sinterklaas zegt: 'Dit moeten we rustig oplossen. Afgelopen maand zijn er geen namen van de kinderen en hun verlanglijstje in mijn Grote Boek geschreven. Dus we moeten alle kinderen vragen, die de afgelopen vier weken ons geschreven hebben, opnieuw hun verlanglijstjes aan ons op te sturen.' 'Maar Sinterklaas hoe doen we dat?' 'Ik bel de redactie van het Sinterklaasjournaal. Die moeten een oproep doen aan de kinderen om nogmaals hun verlanglijstje op te sturen. Je zal zien het komt goed.' 'Dan moeten ze die maar naar ons logeeradres in Nederland sturen. We kunnen daar ook cadeautjes inpakken,' zegt de hoofdpiet. 'Zijn alle andere pakjes al aan boord van de stoomboot Piet?' 'Ja, Sinterklaas'. In Nederland zitten alle kinderen gespannen naar het Sinterklaasjournaal te kijken. Er is een speciale uitzending. De presentatrice komt in beeld en zegt: 'Dag jongens en meisjes. Hier is een belangrijk bericht van Sinterklaas uit Spanje. Door een computerstoring zijn er verlanglijstjes van de kinderen zoek geraakt. De kinderen die de afgelopen vier weken Sinterklaas geschreven hebben, worden verzocht nogmaals hun verlanglijstje op te sturen. Niet naar Spanje, maar naar het Pietenhuis in Nederland. Sinterklaas zegt dat het allemaal in orde komt. Einde van dit bericht.' En dan is de grote dag. De intocht van Sinterklaas in Nederland. Een heleboel kinderen staan op de kade te wachten. De burgemeester staat er, de televisie en natuurlijk het paard van Sinterklaas. Sinterklaas is onderweg op de boot nog gebeld door de presentatrice van het Sinterklaasjournaal. Ze vertelde Sinterklaas dat er zakken met post bij het Pietenhuis zijn afgeleverd. De hoofdpiet is opgelucht. Gelukkig hebben de kinderen op de oproep van het journaal gereageerd. Ze zullen nu vast en zeker ook hun cadeautjes op 5 december krijgen. En Sinterklaas vindt de computer een reuze handig ding. Maar voortaan moeten de pieten maar allebei gebruiken. Netjes alle namen en verlanglijstjes op de computer invoeren. Maar ook in het echte Grote Boek schrijven. |