|
Rijden op een pony
Je kunt ook luisteren: Jasper en Sanne en hun mama's zijn een middag uit naar een echte boerderij. Op de boerderij hebben ze een paar shetlandpony's. Dat zijn kleine bruine paardjes met een lange staart en manen. Daar mogen Jasper en Sanne op rijden onder begeleiding van hun moeders. 'Mag ik nu op de pony?' vraagt Sanne. 'Ja, mag ik ook?' vraagt Jasper en aait het kleine bruine paardje over zijn rug. 'Misschien is het beter om eerst vriendjes te worden. Geef hem maar een wortel', zegt de boer. Hij geeft Jasper een wortel. 'Ik wil ook een wortel geven', zegt Sanne. Voorzichtig geven Jasper en Sanne de wortels in de bek van de pony's. Ze vinden het best een beetje eng en trekken gauw hun hand weer terug. De mama's moeten erom lachen. Als de wortels opgepeuzeld zijn mogen Jasper en Sanne op de paardjes zitten. Ze worden opgetild door de boer. Trots zitten ze in het zadel bovenop de rug van de pony's. De boer geeft de teugels aan de mama's. Die mogen naast de pony's lopen door het weiland. Jasper en Sanne houden zich stevig vast aan het zadel. Ze zijn helemaal niet bang. Het is juist heel stoer. Rijden op een paardje. 'Ik ben een cowboy', roept Jasper. 'Ik ook', roept Sanne. 'Dat kan helemaal niet. Je bent een meisje', zegt Jasper. 'Sanne is een cowgirl', zegt Jaspers moeder. 'Jaaa!' roept Sanne en lacht. Zo lopen de cowboy en de cowgirl een heleboel rondjes over het weiland. De mama's beginnen een beetje moe te worden. Maar Jasper en Sanne kunnen wel uren doorgaan. Ineens horen ze de boer hard roepen: 'Joris kom hier!' Een klein bruin hondje rent naar de pony's toe. Hij begint luid te blaffen. Een van de pony's met Jasper op zijn rug schrikt ervan. Hij begint steeds harder te lopen. Het hondje denkt dat het een spelletje is en springt tegen de pony op. Jaspers moeder probeert hem weg te jagen. Maar het hondje wil niet ophouden. En dan gebeurt het. De teugel die Jaspers moeder vasthoudt glipt uit haar handen. De pony galoppeert nu helemaal alleen met Jasper op zijn rug door het weiland. Gevolgd door het blaffende hondje, de boer en Jaspers moeder. Jasper heeft rode wangen van opwinding. Hij vindt het fantastisch. Hij is nu een echte cowboy en houdt zicht stevig aan het zadel vast om niet te vallen. 'Hop paardje, hop paardje. We gaan boeven vangen', roept Jasper. 'Joris, Joris. Af!' roept de boer. 'Jasper, hou je stevig vast. We komen eraan!' gilt Jaspers moeder. Maar Jasper wil helemaal niet dat ze eraan komen en hem pakken. Het is juist heel fijn om zo door het weiland te draven bovenop de rug van een paard. De boer en Jaspers moeder rennen en rennen. Ze zijn helemaal buiten adem. De boer is nu vlakbij Jasper en de pony. Hij probeert de teugel te pakken. Maar de eerste keer wil het niet lukken. Gelukkig bij de tweede keer grijpt hij de teugel vast en trekt eraan. De pony stopt. Jaspers moeder is er nu ook. 'Oh Jasper. Gelukkig ben je niet gevallen. Ben je bang?' vraagt ze hijgend. 'Ik ben helemaal niet bang. Ik ben een echte cowboy', zegt Jasper. De boer lacht en zegt: 'Sorry, Joris was weggelopen. Hij mag helemaal niet los in het weiland. Ik zal het goedmaken. Jullie mogen de volgende keer helemaal voor niks een ritje maken op de pony'. 'Jaaa. Dan wil ik weer hard lopen met de pony. Als een echte cowboy', zegt Jasper. Sanne en haar moeder komen ook kijken. Sanne zit nog rustig op haar pony. 'Heb je mij gezien. We gingen heel hard', zegt Jasper tegen Sanne. 'Ik wil ook hardlopen', zegt Sanne tegen haar moeder. Jaloers kijkt ze naar Jasper en zijn pony. 'Weet je wat. Jullie komen over een paar jaartjes terug. Jullie krijgen persoonlijk les van mij. En dan mogen jullie hardlopen met de pony's. Daar hoort dan ook bij dat jullie de pony's verzorgen. Eten geven en borstelen. Wat vinden jullie ervan?' zegt de boer. 'Jaaa!' roepen ze alletwee tegelijk. 'Nou, dat is dan afgesproken. Kom, we brengen de pony's naar hun stal terug', zegt de boer. In de stal nemen Jasper en Sanne afscheid van de pony's. Ze aaien de lange manen en geven een kus op hun snuiten. Volgende week komen ze weer terug voor een gratis ritje. En over een paar jaartjes als ze wat ouder zijn krijgen ze les van de boer en mogen ze zelf de pony's borstelen. 'Daaag, lieve paardjes. Tot volgende week', zeggen Jasper en Sanne en gaan vrolijk naar huis. |