|
Naar het zeehondencentrum Je kunt ook luisteren: Papa en mama hebben een weekend een huisje gehuurd vlakbij zee en het strand. Sanne vindt het fijn op het strand. Ze heeft er gisteren een zandkasteel gebouwd en schelpen gezocht. Vandaag gaan ze naar het zeehondencentrum. Sanne kan niet wachten om er naar toe te gaan. 'Wanneer gaan we nou?' vraagt ze telkens aan papa. 'Vanmiddag, je moet nog even geduld hebben. Ga nog even lekker buiten spelen', zegt papa. Eindelijk is het dan middag. Papa heeft de fietsen alvast klaargezet en de banden opgepompt. 'We kunnen gaan', zegt papa. 'Mama, kom je nou. Papa staat te wachten', roept Sanne. 'Ja, ja, ik ben bijna klaar', zegt mama. 'Kom Sanne, je kunt alvast achterop de fiets', zegt papa. Hij tilt haar in het zitje. Mama komt ook naar buiten en doet de voordeur op het slot. Daar gaan ze dan op weg. Bij het centrum zetten papa en mama hun fietsen in de fietsenstalling. Sanne wordt uit het zitje getild. 'Kijk! Papa, mama, daar liggen zeehonden', zegt Sanne. Sanne ziet dat een paar kindjes op de zeehonden klimmen. 'Mag ik ze aaien?' vraagt Sanne. 'Ze zijn wel van steen hé', zegt papa en lacht. Sanne rent naar de zeehonden toe en aait er een paar. 'Je mag er ook op zitten', zegt één van de kindjes. Mama maakt een foto van Sanne. 'Zullen we kaartjes gaan kopen? Dan kunnen we gaan kijken naar echte zeehondjes', zegt papa. 'Jaaa', roept Sanne. In het centrum koopt papa drie toegangskaarten bij de kassa. 'Over een halfuur worden buiten de zeehonden gevoerd', zegt de mevrouw achter de kassa. 'Dan kunnen we intussen in het zeeaquarium rondkijken', zegt mama. Daar kijken ze hun ogen uit. Overal zien ze grote en kleine vissen zwemmen in grote aquariums. 'Kijk Sanne, hier zwemt een haai', zegt papa. Hij tilt Sanne op om alles goed te zien. 'Wat is hij groot hé', zegt mama. Sanne knikt. Ze is helemaal onder de indruk. 'Ik vind hem wel een beetje eng', zegt Sanne. 'Kom, we gaan naar de andere vissen kijken', zegt mama. Ze zien zeevissen, zeesterren, roggen en nog veel meer. 'Ik vind de zeesterren mooi', zegt Sanne. Papa kijkt op zijn horloge en zegt: 'We moeten naar buiten gaan, want de zeehondjes worden over vijf minuten gevoerd'. Buiten staan al heel veel mensen te wachten tot iemand komt om de zeehonden te voeren. Papa zoekt een goede plek voor hun drieën om alles goed te zien. 'Het gaat beginnen. Er komt een mevrouw met een emmer met vis', zegt papa. De zeehonden hebben haar al gezien en zwemmen naar haar toe. Het zijn er een heleboel. De mevrouw geeft ze allemaal een haring. Daarna nog een paar keer. Niemand wordt overgeslagen. 'Leuk hé', zegt mama tegen Sanne. 'Mama, je moet een heleboel foto's maken. Dan laat ik ze aan Jasper zien', zegt Sanne. Mama pakt haar mobieltje en maakt een paar foto's. Ook maakt mama een foto van papa en Sanne, terwijl ze naar de zeehondjes kijken. Alle zeehonden zijn gevoerd en de mensen klappen voor de mevrouw. En natuurlijk ook voor de zeehonden. 'Kijk, er zwemt een zeehond naar je toe', zegt papa. En ja hoor, hij is vlakbij Sanne. Ze kan hem bijna aaien. 'Niet doen hoor. Ze zien er lief uit met die bolle snoet. Maar het zijn toch wilde dieren', zegt mama. Ze blijven met z'n drieën nog een poosje kijken. 'Zullen we weer eens naar huis gaan', zegt papa. 'We gaan nog even in de winkel kijken voor een leuk souvenir', zegt mama. In de winkel koopt Sanne een lief wollig zeehondje. 'Kun je toch nog een zeehondje aaien', zegt papa. |