Zijn sporen Heb het hart niet zijn sporen uit te wissen van zijn luidruchtige, levendige bestaan. Heb het hart niet zijn haren te verwijderen, een propje onder de bank, zijn mand en etensbakje. Ik hoor nog steeds miauwen in mijn oren. Pas als het stil is in mij wis dan zijn sporen. ©Anne de Vries-Neuteboom