Sanne zet haar schoen voor Sinterklaas

Je kunt ook luisteren:

Buiten waait de wind hard. De regen klettert tegen de ruiten. Sanne zit op de bank. Ze aait Poekie Poes die naast haar ligt te soezen over haar vacht.
'Gezellig hé,' zegt mama terwijl ze een beker chocolademelk neerzet voor Sanne.
'Mama, wanneer komt Sinterklaas op school?'
'Op 5 december als de Sint jarig is.'
'Hoeveel nachtjes moet ik nog slapen?' vraagt Sanne.
'Nog zeven nachtjes.'
'Dat is nog heel lang,' zucht Sanne.
'Je mag vanavond je schoen zetten. En wie weet zit er morgenochtend wat in.'
'Jaaa, maar dan moet ik wel een wortel voor het paard erin stoppen.'
'Er ligt een wortel in de groentenmand,' zegt mama. Sanne springt van de bank en rent naar de keuken. Ze komt terug met een grote winterwortel en trekt haar schoen uit. Ze stopt de wortel erin en zet hem onder de verwarming.
'Ga maar alvast je pyama aandoen en tanden poetsen,' zegt mama.
'Ik heb helemaal nog geen slaap.'
'Je mag nog een poosje opblijven. En dan zingen we nog een Sinterklaasliedje.' Dat wil Sanne wel en hinkt op één schoen de woonkamer uit.
Na een poosje komt Sanne in haar roze pyama beneden. Aan haar voeten heeft ze warme pantoffels. Ze kruipt naast mama op de bank. De gordijnen zijn gesloten en de kamer is lekker warm. Sanne kijkt naar haar schoen met de wortel erin.
'Misschien krijg ik een speculaaspop,' zegt Sanne.
'Ja, wie weet. We gaan een liedje zingen,' zegt mama. Samen zingen ze:

'Sinterklaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje,
gooi wat in mijn laarsje, dank u Sinterklaasje.'

Na het liedje leest mama nog een verhaaltje voor. En dan moet Sanne toch echt naar bed. Ze luistert onder haar dekbed nog een poosje naar de regen op het dak en denkt aan morgen. Maar al gauw valt ze in slaap.

De volgende ochtend is Sanne al vroeg wakker. Het is stil in huis. Papa en mama slapen nog. Ze stapt uit bed en kijkt door een kiertje van de gordijnen. Het is nog niet helemaal licht.
Ze denkt aan haar schoen met de wortel erin. Zal Sinterklaas of Piet geweest zijn? Ze gaat voorzichtig de trap af naar beneden. In de woonkamer doet ze het licht aan. Ze kijkt naar de verwarming. De wortel zit niet meer in de schoen. Ze pakt de schoen op. Maar er zit ook geen cadeautje in. Sanne is teleurgesteld. Misschien vindt Sinterklaas mij niet lief, denkt ze.
Opeens ziet ze een pepernoot liggen op de grond. En nog één, en nog één. Overal liggen pepernoten.
Ze schrikt als Poekie Poes door de kamer rent en met zijn poot een pepernoot wegschiet. Dan moet Sanne lachen en zegt tegen Poekie: 'Die pepernoten zijn van mij. Die heeft Sinterklaas bij mijn schoen gelegd.'
Sanne raapt ze op en legt ze op tafel. Er ligt er nog één bij de poezenmand. Net voor Sanne hem wil oprapen ziet ze iets in de mand liggen. Het is een pakje. Uit het gescheurde sinterklaaspapier steekt een poppenhoofdje met gekruld haar. Sanne juicht en grist het pakje uit de mand. Ze maakt een sprongetje van plezier.
Mama is inmiddels ook naar beneden gekomen en zegt: 'Je hebt een cadeautje in je schoen gekregen.'
'Nee, niet in mijn schoen. Hij lag in de poezenmand,' zegt Sanne.
'Sinterklaas doet zoiets niet en Piet ook niet,' zegt mama.
'Er lagen ook allemaal pepernoten op de grond. Ik heb ze opgeraapt,' zegt Sanne.
'Oh, ik begin het te snappen. Poekie Poes is natuurlijk gaan spelen met de pepernoten. En hij heeft het pakje in zijn bek genomen en in zijn mand gelegd,' zegt mama.
'We moeten nog een liedje zingen om Sinterklaas te bedanken,' zegt mama. Ze zingen:

'O, kom er eens kijken
wat ik in mijn schoentje vind.
Alles gekregen van die beste Sint.
Een pop met krulletjes in het haar,
een snoezig jurkje kant en klaar.'

Ze stoppen met zingen als papa naar beneden komt.
'Wat een vrolijke boel op de vroege morgen,' zegt hij. Sanne laat papa haar cadeautje zien.
'En heb ik ook wat in mijn schoen gekregen?' vraagt papa.
'Je hebt je schoen helemaal niet gezet,' zegt Sanne.
'Oh ja, helemaal vergeten.' Sanne vindt het zielig voor papa en geeft hem een handje pepernoten.
'Vanavond mag jij je schoen zetten. En dan gaan we samen zingen,' zegt Sanne.
'Miauw, miauw,' zegt Poekie.
'Ja, jij krijgt kattenbrokjes in je bakje en geen pepernoten in je mand,' zegt mama. Ze moeten allemaal lachen.


©Auteur: Anne de Vries-Neuteboom