(dit is een contragedicht van het oorspronkelijke gedicht van Jan Hanlo)
Ik weet dat jij zo niet bent

Zoals de vrieskou 's morgens vroeg
langs kale bomen en bevroren bloemen
als lava en stekelrog
zoals wat slijmerig is en kronkelt
en wegglipt als ik wil toeslaan

als rooibosthee
als cement
en 't zwartste zwart van git
of graniet
zoals te veel op je huid zitten
en al lang vergeten hoe het begon

zoals een vuurpijl en een pestvogel
en een billboard en een grijns
en wat uitgekauwd, hard en altijd te laat is
verlopen en van ijs is
ik weet dat jij zo niet bent

© Anne de Vries-Neuteboom