|
De Pietenmuts Fleur en Thomas zitten gezellig op de bank. Ze kijken naar een DVD over Sinterklaas en zijn paard op de televisie. Fleurs moeder komt de kamer binnen met een dienblad. Daarop staan twee bekers met warme chocolademelk. 'Ha, lekker. Krijgen we ook nog een speculaasje?' vraagt Fleur. 'Er zat vanmorgen een chocoladeletter in mijn schoen', zegt Thomas. 'Bij mij zat ook wat in mijn schoen', zegt Fleur. 'Wat dan?' 'Een Sinterklaas van chocola'. 'Waar had je je schoen gezet?' vraagt Thomas. 'Onder de centrale verwarming'. 'Hoe is die Piet binnengekomen?' 'Nou, hoe weet ik dat nou. Door de achterdeur misschien', zegt Fleur. Thomas lacht en laat zich van de bank vallen. 'We gaan in de tuin kijken. Misschien zien we wel pietensporen', zegt Thomas. Het is pas vier uur, maar buiten in de tuin begint het al te schemeren. De bomen hebben hun bladeren verloren. Er liggen er een heleboel op het gras en het terras. Thomas en Fleur kijken of ze afdrukken van voetstappen in de aarde vinden. Achter een struik ziet Thomas tussen een hoopje bladeren iets roods. Hij schopt wat bladeren opzij. 'Fleur, Fleur, kom gauw! Hier ligt een Pietenmuts'. Fleur rent naar Thomas toe. Ze kan haar ogen niet geloven. Er ligt een rode muts met een grote witte veer tussen de bladeren. Ze pakt hem op. 'Zie je nou wel. Er is hier een Piet geweest'. 'Ja, dat zie ik ook wel'. Thomas grist de Pietenmuts uit de handen van Fleur. Hij zet hem op zijn hoofd. 'Boeee, ik ben nu een Piet en ik stop jou in de zak'. Fleur rent gillend naar binnen. Door de keuken en naar de woonkamer met Thomas achter zich aan. Fleurs moeder zit aan tafel. 'Hé, doen jullie een beetje voorzichtig', zegt ze. 'We hebben een Pietenmuts gevonden in de tuin', zegt Fleur. Thomas geeft de muts aan Fleurs moeder. 'Ja, warempel. Waar lag die nou?' zegt ze. 'Onder een berg bladeren', zegt Thomas. 'Ach, die arme Piet. Nu zal hij het wel koud hebben met cadeautjes rondbrengen', zegt Fleurs moeder. Opeens gaat de bel. Ze schrikken allemaal. Misschien staat er wel een Piet voor de deur. Fleurs moeder loopt naar de voordeur. Thomas en Fleur staan gespannen te luisteren. 'Oh, het is mijn moeder. Ze komt mij halen', zegt Thomas teleurgesteld. De moeder van Thomas komt de kamer binnen. 'Mag ik niet nog even blijven? We hebben een Pietenmuts gevonden. En misschien komt Piet hem wel halen', vraagt Thomas. 'Jaaa, mag Thomas dan ook blijven eten?' vraagt Fleur. Thomas zet de Pietenmuts weer op zijn hoofd. Hij danst rond de beide moeders. 'Anders krijgen jullie dit jaar geen cadeautjes', zegt Thomas. 'Nou, nou, dat willen we niet. Vooruit dan maar. Thomas mag blijven eten', zegt Fleurs moeder. De moeder van Thomas lacht en zegt: 'Dan kom ik je om zeven uur ophalen'. Fleur en Thomas kijken verder naar de film van Sinterklaas en zijn paard. Fleurs moeder is druk bezig in de keuken voor de avondmaaltijd. Als de film is afgelopen springen Fleur en Thomas van de bank. Ze kijken naar buiten de tuin in. Maar er is niet veel meer te zien. Het is donker. Fleurs moeder komt de woonkamer binnen en sluit de gordijnen. 'Zo is het veel huiselijker. Straks kunnen jullie naar het Sinterklaasjournaal kijken', zegt ze. Thomas en Fleur gaan aan tafel zitten lezen met ieder een stripboek. Ze zijn zo verdiept in hun boek, dat ze helemaal de tijd vergeten. Fleurs moeder zet de televisie aan. De beginmuziek van het Sinterklaasjournaal klinkt vrolijk door de kamer. De vriendelijke stem van de omroepster zegt: 'Hallo allemaal! Hier is een speciaal bericht: 'Vannacht bij het rondbrengen van de cadeautjes is Piet zijn muts verloren. Hij is erg verdrietig, want die muts heeft hij voor jaren trouwe dienst van Sinterklaas gekregen. Als iemand die muts gevonden heeft. Bel het Sinterklaasjournaal!' Thomas en Fleur springen op en kijken aandachtig naar de televisie. 'Mam, mam, schrijf het telefoonnummer op', roept Fleur zenuwachtig. Fleurs moeder kan geen pen vinden. 'Nou is het weg', zegt Fleur. 'Ik weet het nummer uit mijn hoofd', zegt Thomas. Fleurs moeder heeft inmiddels pen en papier. 'Schrijf het dan zelf maar op', zegt Fleurs moeder. Ze pakt de telefoon en kijkt op het stukje papier. Ze toetst het nummer in en moet een poosje wachten. Maar dan zegt ze: 'Fleur en Thomas hebben de Pietenmuts gevonden'. Fleurs moeder moet haar naam en adres opgeven. Ze legt de telefoon op tafel. 'Wat zeiden ze?' vragen Fleur en Thomas tegelijk. 'Ze zullen het doorgeven. Verder niets'. Thomas en Fleur laten zich teleurgesteld op de bank vallen. 'Wat doen we nou met de Pietenmuts?' vraagt Thomas. 'Ik leg hem vanavond bij mijn schoen. Als Piet komt ziet hij hem meteen', zegt Fleur. Om zeven uur wordt Thomas opgehaald door zijn moeder. Hij vertelt zijn moeder dat ze het Sinterklaasjournaal hebben gebeld. En over de verdrietige Piet die zijn muts kwijt is. De moeder van Fleur belooft Thomas op te bellen zodra ze wat horen van het Sinterklaasjournaal. De volgende ochtend vindt Fleur een pak naast haar schoen. En de Pietenmuts is verdwenen. Ze scheurt het papier eraf en maakt het pak met trillende handen open. Het is een barbiepop met een hele garderobe. Ze juicht. Maar dan pas ziet ze het kaartje op de grond liggen met een lachende Piet erop. Ze pakt het op en leest: 'Kijk, vanavond naar het Sinterklaasjournaal. Daaag Piet'. De telefoon gaat. Fleur rent ernaartoe. 'Met Fleur', zegt ze luid. Het is Thomas. Die vertelt dat hij ook een pak naast zijn schoen heeft gekregen. Een grote doos met technisch lego. En ook een kaartje met erop geschreven: 'Kijk vanavond naar het Sinterklaasjournaal'. De hele dag zijn Fleur en Thomas zenuwachtig geweest. Eindelijk is het dan zover. Ze zitten met z'n vieren op de bank: Fleur, Thomas, de beide moeders. Ze turen naar de televisie. De bekende beginmuziek van het Sinterklaasjournaal klinkt luid door de kamer. Daar is de omroepster en zegt: 'Belangrijk nieuws! De verloren Pietenmuts is terecht. Thomas en Fleur hebben de muts van Piet in hun tuin gevonden. De muts is inmiddels terug bij de dolgelukkige Piet. Fleur en Thomas hebben bij hun schoen een mooi cadeau gekregen als beloning'. En dan ineens zien ze hem in beeld. De Piet met de gevonden muts op. Trots zwaait hij in de camera en zegt: 'Bedankt hé, lieve Fleur en Thomas'. Thomas en Fleur hebben allebei een rode kleur op hun wangen van opwinding. De beide moeders lachen en klappen in hun handen. 'Zo en nu chocolademelk en een stuk gevulde speculaas om het te vieren', zegt Fleurs moeder. Daar zeggen ze allemaal geen nee tegen. |